منشاء سگ چاوچاو – تصویر چاوچاو در نقاشیها و نقوش سفالی به جا مانده از امپراطوری هان (Han)، که از سال ۲۰۶ پیش از میلاد مسیح تا سال ۲۲۰ میلادی بر چین حکومت میکردند، دیده میشود.
یکی از امپراطورهای چین ۲۵۰۰ جفت سگ از نژاد چاوچاو داشته و از آنها برای شکار کردن استفاده می کرده است.
علاوه بر شکار، چاوچاوها وظیفۀ نگهبانی از اموال صاحبانشان را هم داشتند.
همچنین از موی آنها برای تزیین لباسها استفاده می کردند.
با گوشت چاوچاوها نیز نوعی خوراک ویژه میپختند.
منشا دقیق نژاد چاو چاو ناشناخته است، اما میدانیم که یک نژاد بسیار قدیمی است.
در قدیمی ترین فسیل های سگ شناخته شده ساختاری شبیه سگ چاوچاو موجود است.
عکسهایی موجود بر روی سفال چینی وجود این سگ را در ۲۰۶ سال قبل از میلاد اثبات میکند.
از سگ چاوچاو شد توسط چینی ها به عنوان یک سگ کاری در انجام بسیاری از وظایف مختلف از جمله به عنوان یک شکارچی گرگ، سی بل و قرقاول استفاده میشده است.
چاوچاو هزاران سال است که در چین بعنوان شکارچی ، محافظ قایق ها و سگ ارابه شناخته شده.
روایت است که یک امپراطور در چین دو هزار و پانصد جفت از آنان را نگهداری می کرده است.
بعد ها یکی از آنها بعنوان هدیه به پرنس ویلز داده شد.
از چاوچاو برای شکار گرگ و سمور استفاده می شده و پوست آن برای تهیه کت های گرم مورد استفاده قرار می گرفت و گوشت آن هنوز هم در چین مصرف می شود.
این سگ در دهه ۱۸۰۰ به انگلستان وارد شد و در آمریکا او را بعنوان یک دوست و همراه خوب می شناسند.
چاوچاو همچنین سگ محافظ و نگهبان خوبی است و گاهی همین موضوع سبب میشود به فروش سگ چاوچاو رو بیاوریم.
مراقبت و نگهداری از سگهای نژاد چاوچاو – چاوچاو ها می توانند با محیط های مختلف سازگار شوند، از قصر گرفته تا آپارتمان. چیزی که مهم است این است که حتما داخل خانه و پیش صاحبانشان باشند، نه در حیاط. چاوچاو ها هم چنین گرما را به سختی تحمل می کنند. پس محیط خانه را باید خشک و خنک نگه دارید.
مثل هر سگ دیگری، سگ های نژاد چاوچاو به ورزش و فعالیت روزانه احتیاج دارند، تا سالم و شاد باقی بمانند. دو سه پیاده روی ساده پانزده دقیقه ای در روز یا یک پیاده روی روزانه طولانی برای آن ها کافی است.
اگر خانه تان حیاط دارد، دور آن نرده بکشید. درست است که چاوچاوها اهل پرسه زدن نیستند، اما نرده از آن ها در برابر تصادفات رانندگی یا غریبه هایی که بدون اجازه شما به آن ها نزدیک می شوند یا اذیتشان می کنند مراقبت می کند.
تربیت سگ های نژاد چاوچاو آسان است، ولی برای راحتی بیشتر می توانید از پارک سگ استفاده کنید. پارک سگ وسیله ای برای آموزش دادن به اوست. نباید بگذارید که به زندان سگ تبدیل شود. پس سگتان را طولانی مدت درون پارک نگه ندارید.
چاوچاوها را با تشویق و لحن صحبت و کلماتتان تربیت کنید. هیچ سگی نباید کتک بخورد، اما این امر درباره چاوچاو ها مهم تر است. اگر تا وقتی که چاوچاوی شما توله است، به او یاد بدهید به شما احترام بگذارد، در بزرگسالی با او مشکلی نخواهید داشت. اگر اجازه بدهید توله بانمک چاوچاو هر کاری دلش می خواهد بکند، آن وقت در بزرگسالی اش حتما به مشکل برمی خورید.
روزانه دو تا دو سه چهارم پیمانه غذای خشک که بهتر است در دو وعده داده شود.
اینکه یک سگ بالغ چه قدر غذا بخورد به چیز های زیادی بستگی دارد، مثل: سن، متابولیسم، اندازه و میزان فعالیتش. هر سگی نیاز ها و شرایط خاص خودش را دارد. آنچه مشخص است اینکه سگی که فعالیت بیشتری داشته باشد غذای بیشتری می خورد. در مراکز فروش سگ چاوچاو اصولا توصیه می شود با دامپزشک صحبت کنید تا سگ دچار چاقی نشود.
برای حفظ هیکل مناسب چاوچاو، بهتر است در دو وعده به او غذا دهید و نگذارید ظرف غذا را همیشه در دسترس او باشد. برای اینکه بفهمید چاوچاوی شما اضافه وزن دارد یا نه از بالا به او نگاه کنید. باید بتوانید دور کمرش را ببینید. سپس دستتان را، با انگشتان جدا از هم، به پشتش، از بالا تا پایین ستون فقرات، بکشید. اگر دنده هایش را نمی بینید، اما آن ها را، بدون اینکه انگشتانتان را فشار دهید، حس می کنید، وزن سگ شما نرمال است. اگر برای حس کردن دنده ها باید انگشتانتان را فشار دهید، سگ شما چاق است و به فعالیت و ورزش بیشتری احتیاج دارد. اگر دنده های او را می بینید، کمبود وزن دارد.
موهای سگ های نژاد چاوچاو در دو نوع نرم و زبر است. بیشتر چاوچاو ها موی زبر دارند. مو های زبر ضخیم و پرپشتند و مثل پوست خز می ایستد.
زیر این موهای زبر، یک لایه موی پرپشتِ نرم وجود دارد. موها دور سر و گردنش، مثل یال شیر، پرپشت تر است. دمش هم، به سمت پشتش برگشته است و پوشیده از موست. لایه بیرونی موها در چاوچاویی که موی نرم دارد، پرپشت و نرم است و بلندی مو ها در همه جای بدن یکسان است.
چاوچاو در پنج رنگ دیده می شود و فرقی ندارد مو هایش نرم باشد یا زبر: قرمز (در طیف های مختلف، از طلایی روشن تا ماهونی)، سیاه، آبی، دارچینی (از حنایی روشن تا دارچینی تیره) و کرم. چاوچاو ممکن است یکدست به یک رنگ باشد یا دم و یال او کمی روشن تر باشد.
هنگام خرید توله چاوچاو، ممکن است تولهکش ها یا پرورشدهنده ها به شما بگویند که آن چاوچاو رنگ خاصی دارد. بعضی از آن ها می گویند چاوچاویی که می فروشند نقره ای، شکلاتی، سفید یا شامپاینی است. گول آن ها را نخورید.
این ها فقط اسم هایی فانتزی هستند برای رنگ های معمول چاوچاو. یک پرورش دهنده آگاه و منصف، به خاطر رنگ چاوچاو از شما پول بیشتری نمی گیرد. در این مرکز فروش سگ چاوچاو سعی می شود تا حد زیادی مشتری درک شود.
سگ های نژاد چاوچاو سه بار در هفته باید شانه شوند. این کار هم برای سلامت موهای سگ لازم است و هم این که موهای ریختهشده او را جمع می کند تا به مبل ها و لباس شما نچسبد. آن ها ریزش موی شدید فصلی دارند و در این زمان باید بیشتر به موهایشان رسیدگی کنید. ضمنا برس کشیدن بیشتر موها مانع از این می شود که بدن سگتان بو بگیرد.
چاوچاویتان را از همان تولگی برس بکشید تا به آن عادت کند. برای برس کشیدن چاوچاو شما به یک برس با دندانه های فولادی نیاز دارید که هم تعداد دندانه ها متوسط باشد و هم قدشان. برای پاهایش به برس نرم تری احتیاج دارید و برای موهای بلند بدنش هم به برس دندانهسوزنی نیاز دارید. کنار دستتان یک آبپاش برای نمدار کردن موهایش داشته باشید تا راحت تر شانه شوند. هیچوقت موهای چاوچاو را وقتی خشک است شانه نکنید، چون موها می شکنند. موها را، حتما، تا خود پوست شانه کنید، وگرنه گره ها و موهای مرده در تن او باقی می مانند.
چاوچاویتان را در صورت نیاز ماهی یکبار حمام کنید، مگر اینکه خودش را کثیف کند یا بیرون از خانه فعالیت زیادی کرده باشد که در آن صورت باید بیشتر حمام برود. از دستمال های مرطوب مخصوص برای تمیز کردن پنجه سگ نیز می توانید بعد از پیاده روی استفاده کنید تا دفعات شستن حیوان در ماه کم تر باشد.
شستن زیاد سگ می تواند باعث خشک شدن پوست حیوان شود و تبعات دیگری نیز با خود داشته باشد. مراقب باشید که بعد از حمام بهخوبی او را خشک کنید. هر بار داخل دهان و گوش هایش را معاینه کنید، تا مطمئن شوید که زخم و عفونت در آن وجود ندارد.
دندان های او را حداقل دو یا سه بار در هفته مسواک بزنید، تا جرم و باکتری از روی آن پاک شود. هر وقت لازم بود، تقریبا ماهی یک بار، ناخن هایش را کوتاه کنید. اگر موقع راه رفتن صدای برخورد ناخن هایش را با زمین می شنوید، وقت کوتاه کردن آن هاست. کوتاهی ناخن ها مانع از ایجاد زخم بر پوست سگ می شود.
کسانی که به قسمت فروش سگ چاوچاو می روند برایشان بسیار جالب است چگونگی به وجود آمدن نژاد سگ چاوچاو بدانند . با ما همراه باشید.
سگ چاوچاو جز یکی از سگ های شرق آسیا است که از کهن ترین نژادهای سگ و نشان دهنده تکامل سگ ها است.
برای بررسی بیشتر ریشه های این نژاد یک مطالعه انجام شد که به مقایسه توالی ژنوم و پوست قهوه ای خاکستری شبیه گرگ ها و سگ های دیگر پرداخت که به ارائه یک بینش جذاب از توسعه سگ های شرق آسیا از سایر نژاد ها و ویژگی های متمایز ان پرداخت.
چاو چاو یک سگ شرق آسیایی, سگ نژاد و یکی از اولین سگ های اهلی شده دوسط انسان می باشد.مدل شیر سنگی مجسمه در معابد بودایی که گارد معابد بوده است،این نژاد است. پوست قهوه ای محکم و بسیار متراکم به خصوص در ناحیه گردن که این تصور را از سگ به وجود می آورد که او دارای یال است و هم چنین ساختار مستقیم پاهای عقبی از ویژگی های متمایز کننده این نژاد می باشد.
این نژاد همچنین دارای ویژگی های غیر معمول تری مانند یک جفت دندان اضافی (۴۴ دندان به جای ۴۲تا) و زبان آبی/سیاه می باشد.هم چنین آن ها به شدت محافظ صاحبان خود می باشند در حالی که نسبت به غریبه ها هم فهیم هستند.
گفته می شود منشاء این سگ از تبار گرگ خای خاکستری است. Canis lupus مطالعات مختلف در حال حاضر پیشینه او را در جنوب شرق آسیا شناسایی کرده اند به علاوه آسیای مرکزی و اروپا نیز به عنوان منشا جغرافیایی این سگ نام برده شده است.
این گونه با موفقیت اهلی شد و جز سگ های بزرگ گوشتخوار قادر به رشد و زندگی در کنارانسان ها بود. درک ما از تاریخ اهلی شدن این سگ هنوز هم خیلی دقیق نیست .
محل بومی این سگ چین و شرق آسیا شناخته شده و از این مکان به عنوان پایه دودمان مربوط به گرگ خاکستری یاد می شود.شرق آسیا هم چنین زادگاه نژاد آکیتا و Shiba Inu نیز می باشد.
در مقایسه با بسیاری از نژاد های اروپایی در بیش از گذشته ۵۰۰ سال گذشته، که تحت انتخاب مصنوعی شدید بوده اند و از تنوع ژنتیکی شان کم شده این نژاد تنوع ژنتیکی قابل ملاحظه ای دارد.به همین دلیل فرضیه ای داده شده که این تنوع ژنتیکی بالا نشان می دهد که منشاء این سگ در شرق آسیا به حدود ۳۳,۰۰۰ سال پیش بر می گردد هم چنین در جنوب شرق آسیا به حدود ۱۵۰۰۰ سال پیش بر می گردد.
نویسندگان یک مقاله که اخیرا در BMC Genomics, منتشر شده با انجام یک مطالعه سیستماتیک که نگاه به مشخص کردن منشاء نژاد های شرق آسیا سگ دارد،می خواهند به پیشینه اصلی این سگ ها برسند.محققان توالی ژنوم این نژاد را با استفاده از مکان های مرتبط با توالی DNA بررسی کرده اند.
این داده ها همراه با توالی ژنوم ۳۷ گونه دیگر از جمله گرگ خاکستری, سگ های چینی و دیگر نژادهای سگ که همه جمع آوری شده از مطالعات قبلی است،مقایسه شد.
عقیم سازی سگ چاو چاو به منظور حفاظت از بیماری های رایج در این نژاد صورت می گیرد.
چاو چاوها (نر و ماده) در سن ۶ تا ۱۲ ماهگی بالغ می شوند.
بلوغ در سگ ها کاملاً به نژاد و شرایط جسمی و زندگی بستگی دارد.
با رسیدن به بلوغ توانایی تولید مثل پیدا میکنند و میتوانند دو تا سه بار در سال بچه دار شوند.
روشهای مختلفی برای جلوگیری از حاملگی سگها وجود دارد که هر یک از این روشها مزایا و معایبی دارد.
عقیم کردن یکی از روش های رایج در بسیاری از کشورها می باشد.
− کاهش پرسه زدن و ولگردی چاو چاو
− کاهش و یا جلوگیری از سرطانهای دستگاه تناسلی
− قطع دوره های تناسلی و خونریزی در سگ های ماده و از بین رفتن عوارض آن
− کاهش سلطه جویی و رفتارهای پرشی
− افزایش طول عمر
− از بین رفتن گرفتاریهای ناشی از حاملگی ناخواسته در حیوان مانند توله های اضافی
− جلوگیری از بیماری فتق
− جلوگیری بروز تومور پروستات
− کاهش سرطان تخمدان
− کاهش عفونت رحم
− افزایش طول عمر چاو چاو
− کاهش رفتار جنسی
− کاهش خشونت و زوزه کشیدن های بی موقع و پریدن به سگ های دیگر
− عدم خونریزی در هنگام فحل سگ ماده
− عدم رشد بی رویه جثه حیوان
− عدم نیاز به نشانه گذاری و ادرار در محل های ممنوعه
درمان هر یک از بیماری های بالا بسیار پر هزینه و کشنده است.
پیشگیری از ابتلا به این بیماری ها از فواید عقیم کردن چاو چاو است.
جلوگیری از وقوع دوره فحلی:
عقیم کردن سگ های ماده باعث جلوگیری از وقوع دوره فحلی و مشکلات همراه با آن میشود.
پیش گیری از عفونت و بیماری رحم:
تقریباً ۱ سگ از هر ۴ سگ ماده دچار عفونت رحم یا پیومتر (Pyometra) میشود.
این بیماری باعث تورم رحم و پر شدن آن از چرک های سمی می شود.
تنها راه درمان آن هم عقیم کردن سریع و بلافاصله سگ می باشد.
حتی اگر سگ شما از قبل مریض شده باشد باز هم راه درمان این بیماری کشنده عقیم کردن است.
بسیاری از افراد بر این عقیده اند که عقیم کردن سگ های ماده می تواند سلامت او را در بزرگسالی تضمین کند.
جلوگیری از به وجود آمدن سرطان پستان:
اگر چاو چاو قبل از رسیدن به ۲.۵ سالگی عقیم شده باشد، احتمال ابتلا به سرطان در او کمتر می شود.
به علاوه آن که هر چه تعداد دوره های فحلی که یک سگ تجربه می کند کمتر باشد، خطر ابتلا به تومورهای غدد پستانی هم در او کمتر میشود.
پس عقیم کردن پس از فحل اول، بسیار ایمن تر و بی خطرتر از گذراندن چند دوره فحل است.
پیش گیری از سرطان رحم و تخمدان:
اگر چه این سرطان ها در چاو چاو چندان شایع نیست، ولی به هر حال آن را می توان از مزایای دیگر عقیم کردن آنها به شمار آورد.
عقیم سازی سگ ماده روش های مختلفی دارد:
۱. برداشتن تخمدانها
۲. برداشتن رحم
۳. برداشتن کامل رحم و تخمدانها
۴. بستن لوله های رحمی
عمل عقیم سازی سگ ماده بیشتر از سگ نر لازم است.
چون چاو چاوی ماده بیشتر از نر در معرض ابتلا به بیماریهای رحم و تخمدان و انواع سرطانها میباشد.
لازم به ذکر است که عمل عقیم سازی سگ ماده بسیار سختتر و پیچیده تر از سگ نر است.
تنها تغییراتی که در اثر عقیم کردن بوجود می آیند، تغییراتی است که وابسته به هورمون های جنس نر می باشد.
رفتارهایی نظیر بازیگوشی و ارتباطات اجتماعی سگ به هیچ وجه با عقیم سازی تغییر نخواهد کرد.
− کاهش پرسه زدنها و زوزه کشیدن های بی دلیل به میزان ۹۰%
− کاهش رفتارهای خشونت آمیز با سایر سگهای نر به میزان ۶۰%
− کاهش علامت گذاری و ادرار کردن در محل های مختلف به میزان ۵۰%
− کاهش انجام حرکات جفت گیری و سوار شدن بر اشیا به میزان ۷۰%
− یکی دیگر از مزایای عقیم سازی پیشگیری از انواع فتق ها و تومورهایی است که اطراف بیضه ها و زیر مقعد بوجود می آیند.
− سگ های نری که قبل از بلوغ عقیم میشوند جثه کوچکتری نسبت به سگ های دیگر دارند.
− امکان اضافه وزن در سگ چاوچاو :
برای اینکه چنین مشکلی پیش نیاید می توانید، به برنامه غذایی و میزان فعالیت روزانه سگ خود توجه و آنها را کنترل کنید.
− مشکل کنترل ادرار در چاو چاوهای ماده ای که قبل از اولین پریود عقیم شوند
− تغییرات در نظم خواب و بیداری
− امکان ایجاد مشکلات جسمی و روحی، اگر چاو چاو زیر نظر پزشک ماهر عقیم نشود
− خطر ابتلا به سرطان همانژیوسارکوم
− دیسپلازی مفصل لگن و آلوپسی
از توله دو ماهه به بعد در هر سنی می توان سگ چاوچاو را جراحی کرد.
از حدود سن دو ماهگی بیضه ها از محوطه شکمی به درون اسکروتوم مهاجرت کرده و امکان جراحی را فراهم می کنند.
سگهایی که در سنین قبل از شش ماهگی عقیم می شوند، به طرز قابل توجهی از سگهایی که بعد از بلوغ عقیم می شوند کوچکتر می مانند.
به این دلیل که هورمون تستوسترون در روند رشد استخوان ها نقش مهمی را ایفا می کند.
با حذف تستوسترون در حین بلوغ، رشد استخوان ها زود تر متوقف می شود.
زمان طبیعی و مناسب برای جراحی سن شش ماهگی است.
بهتر است این عمل جراحی در چاو چاوهای ماده حداقل ۲ هفته بعد از اتمام سیکل پریود انجام شود.
واکسن ها داروهای بیولوژیکی هستند که ایمنی بدن توله سگ را در برابر بیماریهای خاصی افزایش میدهند.
واکسنها میتوانند با اشکال ضعیف شده پاتوژنها، میکروبهای مرده، سموم میکروبی یا پروتئینهای سطحی تولید شوند.
وقتی سگ یا توله سگ چاو چاو واکسینه میشود، بدنش به حالت آماده باش برای مقابله با بیماری تبدیل می شود.
حالت بوجود آمده برای مدت مشخصی ایجاد میشود و برای بوجود آوردن حالت آماده در بدن سگ چاو چاو، واکسیناسیون باید مجددا طبق برنامه و زمانبندی مشخصی انجام شود.
بنابر این طبق دستور کارخانه سازنده واکسن که روی برچسب آن نیز نوشته شده است، در زمانهای معینی باید تکرار شوند.
علاوه بر آن هر واکسنی را در هر سنی نمی توان تزریق کرد و برای این منظور زمانهای مشخصی در نظر گرفته شده که باید رعایت شود.
هیچ تضمینی وجود ندارد که در صورت عدم واکسیناسیون، برای سگ شما مشکلی پیش نیاید و با توجه به کشنده بودن بیماریهای مذکور و طبق قانون احتمالات، عاقلانه آن است که چاو چاوی خود را در زمانهای مقرر واکسینه کنید.
واکسنها به دو دسته ضروری و اختیاری تقسیم میشوند.
دسته اول و ضروری اولین واکسنهایی هستند که باید به تمام توله سگ های چاو چاو داده شوند، زیرا از بیماریهای خطرناک و شایع سگ ها در سراسر جهان محافظت می کنند.
دسته واکسنهای اختیاری، آن دسته از واکسنهایی هستند که بسته به موقعیت جغرافیایی و بیماریهای شایع در آن منطقه تجویز میشوند.
واکسنهای اصلی و ضروری عبارتند از :
در نظر داشته باشید که یک واکسن اختیاری در یک کشور ممکن است در منطقه و کشوری دیگر از موارد ضروری باشد.
بنابراین تنها دامپزشک این موضوع را باید تشخیص دهد.
سن حیوان | نوع واکسن | تکرار واکسن |
۲ ماهه | سه، پنج، شش، هفت، نه گانه | ماه بعد |
۳ ماهه و بالاتر | واکسن هاری | هر سال یک بار |
توله سگ ها قبل از تولد، در محیط استریلی به نام رحم زندگی می کنند که در آن هیچگونه آلودگی وجود ندارد.
به مانند همه پستانداران، توله سگها با سیستم ایمنی نابالغ و ضعیف متولد میشوند که قادر به محافظت از بیماریهای عفونی نیستند.
به همین دلیل است که آنها نیاز به دریافت کلستروم دارند.
توله سگ چاو چاو کلستروم را به همراه شیر مادر دریافت میکند و شامل موادی (آنتی بادی) است که منجر به محافظت بدن در برابر بعضی از بیماریها است.
از آنجایی که واکسن در توله سگ سبب کاهش تعداد آنتی بادیها میشود، توله سگ های نوزاد و خیلی کوچک را واسیناسیون نمیکنند.
آغوز مادر سرشار از مواد مغذی و آنتی بادیهاست.
ماهیت این پادتنها از جنس پروتئین است و جالب اینجاست که در یکی دو روز اول زندگی، معده توله ها به دلیل نداشتن آنزیمهای لازم برای هضم پروتئین، نمی تواند آنها را هضم کرده و همانطور دست نخورده از دیواره روده جذب می شوند.
بعد از این مدت، دیگر پادتنهای موجود در آغوز بصورت سالم از روده جذب نشده و شکسته می شود و در این زمان ماهیت شیر نیز به حالت طبیعی آن بر می گردد.
اولین واکسن توله سگ ۴۵ روز بعد از تولد زده خواهد شد.
البته ممکن است قبل از ۴۵ روز واکسن برای توله سگ شما تجویز شود.
این مورد و تصمیم گیری درباره آن فقط و فقط توسط دامپزشک انجام خواهد گرفت.
اولین دوره انجام واکسیناسیون در توله سگ های چاو چاو باید در سن ۶ تا ۸ هفتگی یعنی در حدود ۲ ماهگی صورت گیرد.
در این سن ۳ تا ۶ نوع واکسن در قالب واکسنهای مخلوط شده سه گانه، چهارگانه، پنج و یا شش گانه به توله ها تزریق می شود.
انجام به موقع این واکسیناسیون برای حفظ سلامتی و جان توله سگ چاو چاو شما از اهمیت خاصی برخوردار است.
بیماریهای ویروسی:
بیماری دیستمپر، بیماری پاروویروس، بیماری پاراانفولانزا و هپاتیت عفونی سگها.
تمام این بیماری ها از درصد کشندگی بالایی برخوردار بوده و در صورت ابتلای چاو چاو، نجات او بسیار مشکل است و در صورتی که توله از آن جان سالم به در ببرد، از برنامه رشد عقب مانده و حیوان ضعیفی خواهد شد.
واکسنهای سه گانه با نام تجارتی DHP که در واقع حرف اول سه بیماری مذکور شامل دیستمپر، هپاتیت و پاروویروس می باشد.
واکسنهای چهارگانه هم با نام تجارتی DHPPi علاوه بر سه بیماری فوق، پاراانفولانزا را نیز در بر می گیرد.
واکسنهای پنج و شش گانه علاوه بر موارد یاد شده دارای یک یا دو نوع مختلف از باکتری کشته یا تخفیف داده شده عامل بیماری لپتوسپیروز می باشد و با نامهای تجارتی مختلفی از قبیل DHPPi/L و یا DA2P+PV+LCi و یا نام های دیگر عرضه می شود.
بعد از تزریق این گروه از واکسنها در سن حدود ۲ ماهگی که حتما باید توسط دکتر دامپزشک صورت گیرد، برای حیوان شناسنامه بهداشتی صادر می شود.
در این شناسنامه مشخصات صاحب حیوان، مشخصات حیوان، برچسب واکسنهای تزریق شده و تاریخ تزریق واکسنها و تکرار بعدی آنها ذکر می شود.
توجه داشته باشید که اعتبار و صحت واکسیناسیون به چسباندن برچسبهای روی واکسن در شناسنامه و تأیید دکتر دامپزشک با مهر و امضاء شخص او می باشد.
در حدود ۱۰ تا ۱۲ هفتگی یعنی بطور متوسط در ۳ ماهگی علاوه بر تکرار واکسن های تزریق شده قبلی، واکسن هاری نیز باید به توله سگ چاو چاو تزریق شود.
تکرار مجدد واکسن های تزریق شده در ۲ ماهگی برای ایجاد ایمنی مؤثر و پایدار بسیار مهم است.
در این زمان معمولا به سگ ها واکسن هفتگانه تزریق می شود که علاوه بر شش بیماری ذکر شده، هاری را هم در بر می گیرد.
تکرار واکسن های چهار و ششگانه بصورت سالیانه بوده و از تاریخ تزریق در ۳ ماهگی باید هر سال تکرار شود.
در مورد واکسن هاری بر حسب سفارش کارخانه سازنده، تکرار می تواند هر شش ماه یکبار و یا بصورت سالیانه باشد.
بعضی از سگهای چاو چاو به اثرات و عوارض جزئی مانند بی حالی، تب و از دست دادن اشتها پس از واکسیناسیون مبتلا میشوند.
در بعضی موارد تورم کوچکی در محل تزریق اتفاق میافتد.
این عوارض مدت کوتاهی طول می کشد و هیچ خطری برای سلامتی توله سگ شما بوجود نخواهد آورد.
پت لاور فروش انواع سگ های خانگی با تضمین سلامت و اصالت انجام می دهد تا شما بتوانید با قیمتی عادلانه سگ مورد نظرتان را برای همیشه کنارتان داشته باشید.